wat en wie?

Dit essay van Catherine Ingraham verscheen in ‘Sexuality & Space’ van Beatriz Colomina en Jennifer Bloomer, uitgebracht in 1992. Princeton Architectural Press.

waarom?

Een tot de verbeelding sprekende tekst, gebundeld door Beatriz Colomina in ’Sexuality & Space’. Ingraham maakt een Derridaiaanse analyse van lijnenspelen in architectuur en de symboliek die daarmee (vaak zeer stilzwijgend) gepaard gaat. Kunnen ruimtes ooit neutraal zijn?

“How does one begin to connect sexuality with the traditionally asexual - or at least sexually indeterminate - character of architectural space, which is the space shaped by the line into a volume, the so-called neutral space produced by geometry and technique?”

“I believe it is in the space of the line, the wall, that the architectural drama between sexuality and spatiality begins to get played out. (…) The cool geometric line in architecture, in fact, harbours a hot materiality.”