Zeynep Topçu
is ir. architecte met een master in Stedenbouw en werkt als zelfstandige en renovatie-/restauratie-architect bij ALTSTADT office for architecture. Daarnaast is ze praktijkassistente in het domein van Architectuur aan de KUL Campus Sint-Lucas.
- spreker bij PAF op 19 maart 2025
Tips
Boek: Adam Kraft - Key Notes on the Unruly City: Social, Material and Spatial Transgressions
Ik ontmoette Adam Kraft vorig jaar tijdens een studiereis in Berlijn, waar hij in een leegstaand pand midden op een plein van een projectontwikkelaar de vraag stelde naar de betekenis van publieke eigendom. Zijn naam is een alias, omdat zijn activistische case studies soms verder reiken dan stedelijke structuren. Het is een speelse verwoording (en verbeelding) hoe informele en vaak onzichtbare elementen de stedelijke ruimte kunnen dragen. Het doet je afvragen hoe de gelaagdheid meer interactief kan zijn, wat kan bijdragen aan een inclusievere stad, herwaardering van het bestaande en een sterkere sociale cohesie.
2. Boek: Vandana Shiva - Who Really Feeds the World?
Van de verwevenheid van architectuur en culturen naar de verwevenheid van voedselproductie. Het boek is geschreven door milieuactiviste en onderzoekster Vandana Shiva en biedt een bredere kijk op duurzaamheid. Ze benadrukt het belang van vrouwen in de lokale landbouw en biodiverse agro-ecologie, in plaats van de focus op steeds grotere mono-industrieën voor voedselzekerheid. Ik kwam het tegen tijdens een workshop over “Hoe de stijgende wereldbevolking te voeden tegen 2050?” waarbij ik de sociaal verbindende eigenschap van voedsel onlosmakelijk van stedelijke en ruimtelijke duurzaamheid begon te zien. Aansluitend is het boek Seasonal Matters Rural Relations van Seasonal Neigbours een interessante analyse van o.a. seizoenswerk in België.
3. Boek: Paul Oliver - Shelter and Society
Aansluitend op mijn tip Key Notes van Adam Kraft, een ouder boek uit 1976, waarin Paul Oliver verschillende experts aan het woord laat om enkele spontane nederzettingen over heel de wereld toe te lichten: woonvormen die zich ontwikkelden vanuit persoonlijke noden en vormgegeven met lokale materialen. Het is een kritiek op uniforme benaderingen van huisvesting en pleit voor contextueel en cultureel sensitieve ontwerpen met bijdrage aan het welzijn van de gemeenschap(pen). Een glimp op verschillende vormen van participatie, referentiekaders, lokale materialiteit en structuren, waardevolle bouwtradities en vernieuwende bouwvormen.