15. Het tellen

“I speak here of the critical task of conducting a ‘count’ by asking at every opportunity: How many men? How many women? Why are there so few women who have been awarded this prestigious architectural prize? And why are no women represented on this international panel at that biennale? How come that famous school has listed only one woman on its lecture series this year?” 79

Het ‘tellen’ van de ongelijkheid in de sector is een politieke en activistische daad. Heel wat cijfers over de situatie in de sector zijn niet bekend. Het beeld van de genderbalans is beperkt – zo ontbreken cijfers over de genderbalans onder zaakvoerders en in andere rollen in architectuursector, naar welke posities mensen vertrekken, … – maar voor andere minderheden zijn data vrijwel helemaal afwezig. Cijfers zijn belangrijk om een goed beeld te kunnen vormen, en ook omdat ze de discussie blootleggen over wie we meetellen en waarom. Hélène Frichot 80 benadrukt het noodzakelijke en politieke belang van dit tellen. Het leidt niet af, maar drukt ons juist met de neus op de feiten.

Toch willen we ook niet blijven hangen in een verongelijkt tellen. Frichot volgt bovenstaand citaat op met: “And yet, rather than just enlisting the ‘count’, an activity that is necessary and political (who is counted, who is not?), and rather than lamenting what appear to be the compounded losses of the wrong gender identity, what about another approach, one in which you actively equip yourself with creative and critical tools and practices?” 81 Zo kunnen we de statistieken context geven en zien we welke stappen we zelf kunnen zetten. [21]